Maden şehitlerinin eşleri Sevgiler Günü'nde bir araya geldi

Zonguldak’ta eşlerini ve çocuklarını maden ocaklarındaki iş kazalarında yitiren vatandaşlar için Sevgi ve Dayanışma Günü’nde bir araya geldi. Programa Zonguldak Belediye Başkanı Muharrem Akdemir, Genel Maden İşçileri Sendikası Genel Başkanı Eyüp Alabaş ve çok sayıda davetli katıldı.

    Türk Mimar Mühendis Odaları Birliği(TMMOB) Zonguldak İl Koordinasyon Kurulu Kadın Komisyonu tarafından maden şehitlerinin yakınları için bir etkinlik düzenlendi. Madenci yakınlarını TMMOB Zonguldak Şubesi’nde bir araya getiren TMMOB Kadın Komisyonu Başkanı Nazmiye Uzun, “Bizler tüm dünyada Sevgililer Günü olarak kabul gören 14 Şubat’ı farklı bir konseptte kutlamak ve yaşatmak için ikinci kez bir araya geldik. Bugünü, genç yaşta hayatlarını iş kazalarında kaybeden maden şehitlerimizin gölgede kalan hayatları; yani eşleri, anne-babaları ve çocuklarına destek olmak üzere sevgi ve dayanışma günü olarak kutluyoruz. Bilindiği gibi yaygın olarak kömür üretiminin gerçekleştirildiği ilimizde sıkça maden iş kazaları oluşmakta ve bu iş kazalarında çok sayıda çalışan hayatını kaybetmektedir. İş kazalarında hayatını kaybeden işçilerin ailelerine destek olmayı, insan onuruna yakışır koşullarda çalışması noktasındaki talebimizi bu vesileyle yineleyeceğiz.” dedi.

    Geçtiğimiz yıl Kozlu’daki maden ocağında vefat eden Ahmet Şeker’in annesi Havva Şeker de kendileri için acı olan bugünde unutulmamalarının sevincini yaşadıklarını kaydetti.

    Programa 11 aylık torunu Elis ile katılan Nurcan Ünal, “Eşim Ali Ünal, 31 yaşındayken 1996 yılında göçükte öldü. 18 yıldır 2 çocuğumu büyüterek büyük sıkıntılar yaşadım. Bu etkinlik bizim için anlamlı oldu.” şeklinde konuştu.

    17 Mayıs 2010 tarihinde meydana gelen grizu faciasında 56 yaşındaki eşi Mustafa Zoroğlu’nu kaybeden Emine Zoroğlu(56), kendilerine sahip çıkılmamasına tepki gösterdi. Eşinin vefatından sonra madende çalışan oğlunun işi bırakıp Rusya’ya çalışmaya gittiğini anlatan Zoroğlu, “28 tane sorumlu, 30 tane cana sahip çıkamadılar. Ben rahatsız olmama rağmen tek başıma kalıyorum. Bir tane evladım var, çaresizlikten yurt dışına gitmek zorunda kaldı. Babasının cenazesini görünce psikolojisi bozuldu. İlk okul 1. sınıfa giden torunumu bana bırakıp Rusya’ya gitmek zorunda kaldı. Adalet yok. Ben çaresizim. Allah devlete zeval vermesin ama 28 zanlı elini kolunu sallayarak geziyor. Demek ki insanlar sahipsiz. Yarın öbür gün bu çocuklar büyüyecek onlardan hesap sormayacak mı?” diye konuştu.

    Oğlu Muharrem Yapıcı’yı iş kazasında kaybeden anne Necmiye Yapıcı ise şunları söyledi: “15 yıldan beri gözyaşı döküyordum. Eşime ağlarken bu defa da 1 sene önce oğlum ocakta şehit oldu. 7 yaşında torunum, babasına doyamadı. Benim babam nerede, yeter artık gelsin diyor. Mezarlıktan çıkaralım diyor. Çoluk çocuk her gün gözyaşı döküyoruz. Hani devlet bize nasıl sahip çıkacaktı?” CİHAN