"Çok zor bir çocukluk geçirdim. O kadar zor zamanlardı ki 7 yaşındaki yaşıtlarım oyun oynarken birinci sınıfa giderken ben hastanelerde DNA testleri için iğne oluyordum. Çocukluğumdan beri ben babamı hiç tanımadım. Babamı ilk kez 7 yaşında bir televizyon ekranında gördüm. Daha önce babamı hiç görmemiştim."
DEDEMİ BABA BİLDİM
"Benim bugüne kadar her şeyi annem ve dedemle geçti. Hastalığım... İlkokulum... Ortaokulum... Her şeyim! Buradayken düşünme fırsatım daha çok oluyor. "
"Onların yokluğu, özlemi her geçen gün beni daha da farklı bir insan yapıyor. Dedem ile baba gibi büyüdüm. Onunla 9 yaşına kadar aynı yatağı paylaştım."
"4-5 yaşına kadar baba olarak onu bildim. Akşam eve geldiğimde kapıyı dedem açardı ve ben ona koşardım. Dedem beni oğlu yerine koydu dayım trafik kazasında öldüğü için... "