Suriye'de ABD, PKK ve batıyı üzecek ittifak

Sonhaberler | Haber Merkezi 

Türkiye'nin Suriye konusunda başta ABD olmak üzere birçok kesimden beklediği desteği alamaması ve şu ana kadar attığı bütün adımlarda yalnız kalması üzerine yeni bir politika devreye girdi. Bölgede, terör örgütlerine karşı yalnız bırakıldığını anlayan Türkiye, ABD ve koalisyon güçlerinden beklediği yardımı alamayınca Rusya ile irtibata geçti. Kurulan ilişkinin Suriye'de askeri ittifak halini aldığı belirtiliyor. İki ülke arasındaki bu ittifak, Türkiye-ABD ve Türkiye-Rusya ilişkilerinin tarihi seyri açısından son derece önem arzediyor. 

Rus Kommersant gazetesi, Türkiye ile Rusya'nın ilk kez müttefik olarak ortak bir operasyon düzenlediğini yazdı. İşte o analizden önemli başlıklar. Kazakistan'ın başkenti Astana'da 23 Ocak’ta yapılacak Suriye barış görüşmeleriyle ilgili hazırlıklarda son aşamaya gelindi. Türkiye, Rusya ve İran, Suriye'nin geleceğinin belirlenmesindeki lider rolünü güçlendirirken, Suriye'de üç ülkenin girişimiyle ateşkes ilan edildikten sonra Ankara ile Moskova arasında yeni bir ittifak kuruldu.

RUSYA İRAN'IN ROLÜNÜ KISITLAMAK İSTİYOR

Rus Kommersant gazetesinin analizine göre Ankara ve Moskova, ateşkes anlaşmasına dahil edilmeyen DAEŞ'E karşı ilk kez operasyon düzenledi. Moskova için Ankara ile kurulan ittifak kritik bir önem taşıyor ve bazı hedeflerin gerçekleştirilmesini sağlıyor: Batı'nın Suriye'de çözüm için inisiyatif almasının önüne geçmek ve Astana'da Esed'in süresiz olarak iktidarda kalması konusunda garanti elde etmeye çalışan İran'ın rolünü kısıtlamak.

Kommersant'ta Sergey Strokan ve Maksim Yusin imzasıyla yayınlanan haberde şu ifadelere yer verildi:

“Rusya, Türkiye ve İran, Suriye diyaloğu yeniden başlamadan önce 23 Ocak'ta Astana'da, 9 Şubat'ta Cenevre'de, tarafları müzakere masasına oturtmak ve yeni bir diplomatik fiyasko yaşanmasını önlemek için görüşmelerini aktif şekilde sürdürüyor.

RUSYA VE TÜRKİYE İLK KEZ ASKERİ MÜTTEFİK OLARAK OPERASYON DÜZENLEDİ

Rusya ile Türkiye arasındaki siyasi yakınlaşma kritik bir önem kazandı. Moskova ve Ankara, Suriye'de DAEŞ'le mücadele operasyonlarını ilk kez askeri müttefik sıfatıyla gerçekleştirdi. Birbiriyle 12 kez savaşan iki ülkenin tarihinde, çok nadir olarak askeri ittifaklar kuruldu. Suriye'nin kuzeyinden gelen açıklamalar ise beklenmiyordu: "DAEŞ'in elindeki El Bab'da operasyon düzenleyen Türk birlikleri, aralık sonundan itibaren Rus Hava-Uzay Kuvvetleri'nden düzenli destek almaya başladı."

TÜRKİYE, EL BAB'DA ABD'NİN DESTEĞİNİ ALAMADI

Mevcut durumdaki çelişki, Türkiye'nin NATO üyesi olması ve mantıken Suriye'de faaliyet gösteren ABD'nin desteğini almasının gerekmesi. Ancak bu konuda sorunlar yaşandı. Türk yetkililer, El Bab'daki operasyona yönelik havadan destek taleplerinin yanıtsız kalması nedeniyle Washington'u suçladı. Pentagon ise ABD'nin yardıma hazır olduğunu ancak Türkiye'den bir talep gelmediğini öne sürdü. Washington Post gazetesinin ABD yönetimindeki kaynaklarına dayandırdığı haberine göre NATO ülkeleri, Türkiye'ye DAEŞ'le mücadelesinde yardımı artırma kararı aldı. Buna göre ABD, Suriye'nin kuzeyinden Türkiye'ye istihbarat sunmak için havadan keşiflere başladı. ABD, Özel Kuvvetler'den danışmanları El Bab'a göndermeyi de planlıyor.

TÜRK-RUS İŞBİRLİĞİ SOMUT OLARAK ŞEKİLLENİYOR

ABD, Türkiye'ye yardım konusunda henüz planlama aşamasındayken, El Bab'daki Rus-Türk işbirliği somut olarak şekillenmeye başladı. Bu arada Rusya ve Türkiye'nin zafer elde edene kadar sürdürmeyi planladığı El Bab'daki ortak operasyonu, Moskova-Ankara-Tahran üçgeninde daha fazla ayrışma tehdidi oluşturmaya başladı. Zira Şam'dan davetiye almadan Suriye'ye giren Türk ordusunun bu ülkede yasadışı olarak bulunduğunu savunan İran, bu pozisyonunda geri adım atmıyor. Rusya ise bu duruma farklı bir açıdan yaklaşıyor. Moskova için DAEŞ'le mücadele ana hedef olmaya devam ediyor ancak tek öncelik bu değil. Moskova için Ankara ile kurulan ittifak kritik bir önem taşıyor ve bazı hedeflerin gerçekleştirilmesini sağlıyor: Batı'nın Suriye'de çözüm için inisiyatif almasının önüne geçme ve Astana'da Esad'ın süresiz olarak iktidarda kalması konusunda garanti elde etmeye çalışan İran'ın rolünü kısıtlama.