Mehmet Akif neden sürgün edildi?

Türkiye'nin milli şairi Mehmet Akif Ersoy'un, yaşam hakkının elinden alınması ve meclisten uzaklaştırılması gibi nedenlerle 1920'lerde Mısır'a gitmek zorunda kalması, dönemin siyasi ve sosyal baskılarını yansıtıyor. Peki, Mehmet Akif neden sürgün edildi? Sürgün edilmesine neden olan olay veya gelişme neydi?

MEHMET AKİF NEDEN MISIR'A SÜRGÜN EDİLDİ?

1920'li yıllarda Türkiye'de yaşanan siyasi gelişmeler, Mehmet Akif Ersoy'un hayatında önemli bir dönüm noktası oluşturdu. M. Ertuğrul Düzdağ'ın "Mehmet Akif - Mısır Hayatı ve Kuran Meali" adlı eseri, bu döneme dair detaylı bilgiler sunuyor. Akif, milli mücadeleye destek vermek amacıyla İstanbul'dan ayrıldıktan sonra, 1923'te Ankara'dan İstanbul'a geri döndü. Ancak 1925'te Türkiye'den ayrılarak Mısır'a gitti ve on bir yıl boyunca geri dönmedi.

POLİTİK BASKILAR VE SÜRGÜN

Mehmet Akif Ersoy, şapka kanunu sonrasında Türkiye'den ayrılmıştı. Bu dönemde ona yöneltilen "şapka kanuna muhalif" gibi iftiralar, M. Ertuğrul Düzdağ tarafından yanıltıcı olarak değerlendiriliyor. Akif'in asıl sebebi, polisler tarafından taciz edilmesi, işsiz bırakılması, meclisten uzaklaştırılması ve emeklilik maaşının bile reddedilmesi gibi yaşam hakkının elinden alınmasıydı.

MISIR'DA YAŞAMI VE ÇALIŞMALARI

Mısır'da Akif, Abbas Halim Paşa'nın desteğiyle Hilvan köyünde sessiz ve sakin bir hayat sürdürdü. Ancak maddi zorluklar ve borçlarla mücadele etti. 1929'da Kahire'deki Darülfünun'da Edebiyat Şubesi'nde Türkçe dersleri vermeye başladı. Mısır'daki önemli isimlerle ve Hasan el-Benna gibi kişilerle tanıştı. Akif, Mısır'da Kuran Meali üzerine çalışmalar yaptı ve 34 şiir yazdı.

TÜRKİYE'YE DÖNÜŞ VE SON YILLAR

1935'te sağlık sorunları nedeniyle Lübnan ve Antakya'ya seyahatler yapan Akif, 1936'da İstanbul'a geri döndü. Siroz ve kanser teşhisiyle mücadele ederken, hayatının son yıllarını Beyoğlu'ndaki Mısır Apartmanı'nda geçirdi.

Mehmet Akif Ersoy'un Mısır'a sürgünü, dönemin Türkiye'sindeki siyasi ve sosyal baskıların bir yansıması olarak değerlendirilebilir. Sürgün, onun edebi ve dini çalışmaları üzerinde önemli bir etki bırakmıştır.

MEHMET AKİF ERSOY BİYOGRAFİSİ

Mehmet Akif Ersoy (20 Aralık 1873 – 27 Aralık 1936), Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde İstanbul'da doğdu. Babası, Arnavut kökenli bir alim olan Mehmet Tahir Efendi, ona genç yaşta Kur'an eğitimi verdi. Döneminin eğitim kurumları olan medrese ve darülfünunlarda öğrenim gördü. Bu eğitim, onun ileride edebi eserlerine yansıyacak zengin bir kültürel ve dini arka plan sağladı.

EDEBİ KARİYERİ VE İSTİKLAL MARŞI

Mehmet Akif Ersoy, Türk milli mücadelesinin en kritik dönemlerinde milli duyguları ve idealleri işleyen şiirler yazdı. En meşhur eseri İstiklal Marşı, Türkiye Cumhuriyeti'nin milli marşı olarak kabul edildi. Bu eser, Türk halkının bağımsızlık mücadelesini ve milli bilincini yansıtan güçlü bir sembol haline geldi.

SİYASİ VE TOPLUMSAL YAŞAMI

Mehmet Akif, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde ve Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk yıllarında aktif bir toplumsal ve siyasi hayata sahipti. Dönemin siyasi değişimleri ve toplumsal olayları, onun eserlerine derinden işledi. Ersoy, İstiklal Savaşı sırasında milli mücadeleyi destekleyen çalışmalar yapmış ve bu süreçte önemli bir milli figür haline gelmiştir.

MISIR SÜRGÜNÜ VE SON YILLARI

1920'lerde yaşanan siyasi baskılar nedeniyle Mehmet Akif Ersoy, Mısır'a sürgün edildi. Burada geçirdiği yıllar, onun edebi ve dini çalışmaları için dönüştürücü bir dönem oldu. Mısır'da Kuran Meali üzerine çalıştı ve yeni şiirler yazdı. 1936'da Türkiye'ye döndükten sonra kısa bir süre sonra vefat etti.

Mehmet Akif Ersoy'un edebi mirası, özellikle "Safahat" adlı eseriyle Türk edebiyatında önemli bir yer tutar. Bu eser, onun farklı dönemlerde yazdığı şiirleri içerir ve Türk milli kimliğinin oluşumuna katkıda bulunmuştur. Ersoy, ayrıca dini ve toplumsal konulara dair yazılarıyla da tanınır.

Kaynak: Haber Merkezi