O dönemki vatandaşlar iner, yolda kalan aileleri toplar evlerinde konuk ederlerdi. Bu bir gelenek haline de gelmişti. Ben de yaşadım, Pülümür’de ilk geldiğim zamanlar hala burada devam ediyordu bu gelenek. Belki birçok yerde karşılaşmayacağımız bir gelenek.
Şöyle diyebilirim, insanların gösterdikleri ve aldıkları bu ilişki yıllar sonra çok önemli bir iz olabiliyor. Vefaya karşı vefalı davranmak da çok önemli. Burada gördükleri ilgi muhtemelen onların da göstermiş olduğu hassasiyetin sonucudur.
Fotoğraflarda yer alan birçok kişi bize ulaştı. ‘O fotoğraflarda yer alanlardan biri de benim onlarla görüşmek istiyorum’ diye.
Yıllar sonra o günün gözüyle, 49 yıl önceki Pülümür’ü fotoğraflarda görmek bizleri son derece mutlu etti. Vefanın bu kadar değerli olduğunu görmek ve gördükleri ilgiye gösterdikleri vefa da çok değerli. Bunlar her daim hatırlamamız gereken duygular.”