Tosun, olayı ve Pülümür halkını anlattı:
"Neden 49 yıl sonra iletmiş olduklarını öğrenemedik çünkü kendilerine henüz ulaşamadık. Bana kargo ile mektup şeklinde göndermişlerdi. Mektupta telefon bilgileri de yoktu sadece mektup adresleri vardı. Mektupta da bahsettikleri gibi burada görmüş oldukları ilgi alaka onları çok etkilemiş ki herhalde yollar sonra böyle bir şey yapma gereği duymuşlar. Şöyle de söyleyeyim Pülümür halkının, burası geçmişte çığdan hava koşullarından ötürü 2-3 gün kapalı kaldığı dönemler çok oluyordu.
O dönemki vatandaşlar iner, yolda kalan aileleri toplar evlerinde konuk ederlerdi. Bu bir gelenek haline de gelmişti. Ben de yaşadım, Pülümür’de ilk geldiğim zamanlar hala burada devam ediyordu bu gelenek. Belki birçok yerde karşılaşmayacağımız bir gelenek.
Şöyle diyebilirim, insanların gösterdikleri ve aldıkları bu ilişki yıllar sonra çok önemli bir iz olabiliyor. Vefaya karşı vefalı davranmak da çok önemli. Burada gördükleri ilgi muhtemelen onların da göstermiş olduğu hassasiyetin sonucudur.
Fotoğraflarda yer alan birçok kişi bize ulaştı. ‘O fotoğraflarda yer alanlardan biri de benim onlarla görüşmek istiyorum’ diye.