Yumurcak 1921 (The Kid) Charlie Chaplin o yıllarda komedinin yıldız isimlerinden biriydi. Şarlo karakterini yaratmış, kısa filmleriyle ün kazanmıştı. Ama artık uzun metrajlı filmlere geçip, daha derinlikli hikâyeler anlatmak istiyordu... Böyle bir dönemde baba – çocuk ilişkisini işleyen bir hikâye seçmesi, kendi hayatı açısından da anlamlıdır... Babasız büyümüştü Chaplin ve henüz bir çocuğu yoktu. “Yumurcak” ise baba – çocuk ilişkisini nerdeyse kutsayan bir filmdi... “Yumurcak”ta genç annesi, bebeğini bir milyonerin sahiplenmesi umuduyla sokağa bırakıyor ama bebeğe yoksul sokak serserisi Şarlo sahip çıkıyor, onu kendi çocuğu gibi sevgiyle yetiştiriyordu. Baba ve oğul birbirlerine iyice alışmışken yetkililer onları ayırmak için karşılarına çıkıyordu. Komediyle duygusallığı birleştiren “Yumurcak”, daha sonra birçok filme esin kaynağı oldu.
Gelinin Babası 1950 (Father of Bride) Edward Streeter'in romanından uyarlanan ve usta sinemacı Vincente Minnelli tarafından yönetilen filmde Spencer Tracy, kızının evlilik hazırlıklarını yürüten bir babayı canlandırıyor. Küçük prensesinin evden gidecek olması, onun için yeterince hüzünlüyken yolunda gitmeyen birçok şey vardır. Düğün organizasyonunda çıkan sorunlar, sürekli artan davetli sayısı ve berbat düğün provası nedeniyle aslında her an kaçıp gitmeye hazırdır... Elizabeth Taylor'ın gelini canlandırdığı “Gelinin Babası”, 1950'lerin en popüler romantik komedilerinden biriydi. Gişede çok başarılı olmuş ve devamı bile çekilmişti. Bir babanın psikolojisini, kızı için kurduğu hayalleri ve ümitleri gerçekten iyi anlatan bir filmdi. 1990'larda Steve Martin'in oynadığı bir yeniden çevrimi de yapılmıştı. Sonuçta, hiç eskimeyecek bir konu olduğu kesin...
Bülbülü Öldürmek 1962 (To Kill A Mockingbird) Harper Lee'nin aynı adlı çok satan romanından sinemaya uyarlanan ve Robert Mulligan tarafından yönetilen filmin, özellikle ABD'de birçok kuşakları derinden etkilediği söylenebilir. Gregory Peck'in oynadığı avukat Atticus Finch, vicdan sahibi bir baba olarak belleklerde unutulmaz bir yer edinmiştir. O yoksulları, ezilmişleri destekleyen, haksızlığa uğrayanları koruyan ve adalet isteyen bir avukattır. Ama aynı zamanda, her tür zorbalığa karşı çocuklarını korumak zorunda olan bir babadır. Çoğunluğun baskısına karşı çocuklarına iyi ile kötüyü, doğruyla yanlışı ayırt etmesini öğretir... Atticus Finch, Amerikan sineması tarihinin kuşkusuz en unutulmaz babalarından biridir. Hepimizi babalığın anlamı üzerine yeniden düşündürür...
Baba I 1972 - Baba II 1974 (The Godfather - The Godfather: Part II) Baba ve oğlun trajedisini uzun yıllara yayılan bir hikaye içinde anlatması nedeniyle birbirinden ayrılması güç iki film... Baba Vito Corleone'nin (Marlon Brando) yoksul bir göçmen olarak geldiği ABD'deki ilk amacı hayata tutunmaktır. Vahşi kapitalizmin çarkları altında ezilmemek, ailesini korumak adına oyunu “kurallarına göre” oynar ve karşısına çıkan kötü adamları öldürür... Yıllar içinde yasa dışı bir organizasyonun liderliğine kadar yükseldiğinde tek hedefi çocuklarını elinden geldiğince bu işin dışında tutmaktır. Özellikle Michael göz bebeğidir. Gelecekte onun ipleri elinde tutan, “büyük ve temiz” bir adam olmasını ister. Ama Michael, tıpkı babası gibi ailesini korumak için yasa dışı işlere girmek zorunda kalacak, örgütün başına geçecektir. Francis Ford Coppola'nın yönettiği iki film, birbirlerini korumak için suç dünyasının bataklığına saplanan baba ve oğlun öyküsünü destansı bir tarzda anlatıyor.