Engelli baba ve oğlunun basketbol tutkusu

- Osmaniye'de 7 Ocak Engelliler Basketbol Takımı'nda forma giyen fiziksel engelli baba ile oğlu, kendileriyle aynı kaderi paylaşanları da spora teşvik etmeyi amaçlıyor - Baba Mehmet Aslan: "Engelimi bahane ederek mücadeleyi bırakmadım. Basketbol takımında oynamam konusunda teklif geldi. Ben de sporu sevdiğim için kabul ettim. Spora başladıktan sonra kendimi daha iyi hissetmeye başladım" - Halil İbrahim Aslan: "Hedefim milli takıma seçilmek. Bu hedefimi gerçekleştirmek için elimden gelen her şeyi yapmaya çalışıyorum"

Google Haberlere Abone ol
Engelli baba ve oğlunun basketbol tutkusu


OSMANİYE (AA) - ÜMİT KAHRIMAN - Osmaniye’de fiziksel engelli baba ve oğlu, çok sevdikleri basketbolla engelleri aşarken, formasını giydikleri 7 Ocak Engelliler Basketbol Takımı'nın başarısı için birlikte ter döküyor.

Garanti Tekerlekli Sandalye Bölgesel Ligi D Grubu'nda mücadele eden 7 Ocak Engelliler Basketbol Takımı'nın oyuncuları 37 yaşındaki Mehmet Aslan ile 16 yaşındaki oğlu Halil İbrahim, basketbolda gösterdikleri başarılı performansla dikkati çekerken, kendileriyle aynı kaderi paylaşanları da spora teşvik etmeyi amaçlıyor.

Baba Aslan, AA muhabirine, ayağındaki sinir çekilmesi rahatsızlığı sonucu 14 yaşında yürüme engelli olduğunu anlatarak, o yaşına kadar futbol oynadığını söyledi.

Uzun süren tedavinin sonuç vermediğini belirten Aslan, “Sağ ayağımda sinir çekilmesinden dolayı 5 santimetrelik kısalma oldu. Uzun süren bir tedaviye rağmen, bu sıkıntıdan kurtulamadım, yani 14 yaşından beri bir yürüme bozukluğu var." dedi.

Aslan, ailesinin geçimini terzilik yaparak sağladığını ve bu süreçte ise tekerlekli sandalye basketboluyla tanıştığını aktardı.

Basketbola başladıktan sonra kendisini daha iyi hissettiğini ifade eden Mehmet Aslan, şöyle devam etti:

"Engelimi bahane ederek mücadeleyi bırakmadım. Basketbol takımında oynamam konusunda teklif geldi. Ben de sporu sevdiğim için kabul ettim. Spora başladıktan sonra kendimi daha iyi hissetmeye başladım. Yaklaşık 10 yıldır basketbol oynuyorum ve yaşantıma inanılmaz bir etkisi oldu. İşten çıkar çıkmaz hemen buraya geliyorum ve antrenmana başlıyorum. Çalışırken, basketbol oynamaya özlem duyuyorum. İki tane engelli oğlum var. Birisi benimle antrenmanlara geliyor. Onunla diğer engelli bireylere örnek olmak istiyoruz. Eşimi kanserden kaybettim, yeniden evlendim. Şu anda oğlum Halil İbrahim ile aynı takımda oynuyorum ve bu durum beni çok mutlu ediyor. Onun hayata tutunmasını görmek çok güzel bir duygu. İnşallah milli takım forması giyeceği günleri göreceğim."

Aslan, engelli çocukların topluma kazandırılmasında ailelere büyük görev düştüğünü vurguladı.

Sosyal yaşamda engellilerin de olması gerektiğini kaydeden Aslan, “Engelli bireylerin toplumda etkin rol almaları, spor yapmaları ve etkinliklere katılmalarını sağlamakla mümkündür. Bu onları ayakta tutar. Bu anlamda ailelere büyük görev düşüyor. Ben engelimi bahane ederek evde strese girmektense spor yapmayı tercih ettim. Böylece hem toplumla hem de kendimle barışık yaşıyorum.” ifadelerini kullandı.


- Halil İbrahim Aslan: "Hedefim milli takım"


Doğuştan yürüme engelli Halil İbrahim Aslan da babasıyla aynı takımda basketbol oynamanın güzel bir duygu olduğunu belirtti.

Milli takımda oynamak istediğini, bunun için çok çalıştığını ifade eden Aslan, şunları kaydetti:

"Takımda herkes bana sahip çıkıyor ve seviyor. Hem okuluma devam ediyor hem de basketbol oynuyorum. Hedefim milli takıma seçilmek. Bu hedefimi gerçekleştirmek için elimden gelen her şeyi yapmaya çalışıyorum. Sosyal aktivitenin içinde olmak, spor yapmak bana çok şeyler katıyor. Babamla aynı takımda olmak moralimi yüksek tutmamı sağlıyor. Engellilerin evine kapanmasını istemiyorum. En azından bir spor branşıyla mutlaka ilgilensinler. Bizler istediğimizde her şeyi başarabiliriz."

Yorumlar