Yalnızlık Şiirleri

Yalnızlık şiirleri, kişilerin tek başına kalıp, kimsesiz gibi sadece kendi benliğiyle baş başa kaldığı durumları ve duyguları anlatan şiirlerdir. İnsanın toplumsal bir varlık olmasından dolayı, insansız olamayacağını, insanlarla var olduğunu biliriz. Yaşam sevincini tüketecek olan etkenlerden biridir yalnızlık. Yaşam sevinci tükendiğinde, yapılacak şeylerin kalmadığı düşünülür. Bu duygu insanlarda yaşamın anlamsızlaşmasına, tükenmesine, enerjisinin bitmesine neden olur. İnsanlar yalnızlıklarını paylaşmak istemezler. Bunları sözlere, şiirlere dökerek başkalarına anlatırlar. İnsanlar yalnız kalmayı ve yalnız olabilmeyi beceremezlerse, başka insanlarla bir arada olmayı da beceremezler. İnsanlar sadece hareketlerinden sorumlu olmazlar. Duygu ve düşüncelerimizde gerçek dünyada etkili olur. Bu yüzden şiirlerde anlatılan duygular ve düşünceler diğer insanlar üzerinde etkili olur.   

Yalnızlık şiirlerine örnek

Geceye Hapsolmuş Zaman /Taner Söylemez

• Dört duvar arasında soludum seni
• İsli ranzam masa oldu geceler boyu
• Bir ucunda sen, bir ucunda ben
• Bir dilim ekmek yoktu, sen yoktun
• Kokun yoktu...
• Çayımda dem tutmamıştı hem
• Adem usta tadında bir sohbeti paylaşırdık seninle
• Kantin tadında bir İsmail diyemezdim amma
• Her akşam,
• Her akşam Kurtköylü İsmail şahit olurdu konuştuklarımıza
• Bir dilim ekmek yoktu, sen yoktun
• Kokun yoktu...
• Tel örgüler Hisar'a
• Yüreğim sana akardı kıvrımlar boyu...

Yalnızlık çeken insanın kendini dış dünyadan koparması sonucunda, insanlardan ayrı olması, işinden uzaklaşması, etkinliklerden zevk alamaması halinin oluşması nedeniyle, yalnızlığını şiirlerle dile getirdiği gözlenir. Bu şiirleri dinleyenler, yalnızlık çekenlerin halini daha iyi anlayabilir. Duygu ve düşünceler, sözlerle öyle bir anlatılmaktadır ki, okuyanlar bu ruh halini iyi bir şekilde algılayabilirler.