'Zirve' cinayetleri 'terör' sayılmadı

Zirve Yayınevi katliamı davası ile ilgili savcılık mütalaasında 3 Hıristiyan’ı misyonerlik yaptıkları gerekçesiyle “canavarca hisle” keserek öldürdükleri belirtilen sanıkların eylemlerinin “terör eylemi” olarak görülmediği anlaşıldı.

Savcılığın mütalaasında Malatya Zirve Yayınevi’ndeki katliamla 'Ergenekon örgütü arasında bağ kurulamadığı' belirtildi. Ancak savcılık bunun dışında katliam sanıklarının eylemini “aralarında hiyerarşik bağ olmadığı, eylemlerinin süreklilik arz etmediği ve katliamda kullandıkları bıçakların teknik anlamda terör örgütü sayılmaya yetmeyeceği” gerekçeleriyle “terör eylemi” olarak da saymadı.

Cumhuriyet'ten Kemal Göktaş'ın haberine göre, birden çok ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası alsalar bile 36 yıl cezaevinde kaldıktan sonra şartlı tahliyeden yararlanma umutları olacak.

Savcı Burhanettin Olgun, Malatya’da 18 Nisan 2007’de Zirve Yayınevi’ni basarak 4 kişiyi öldürdükleri ve bu eylemi 'Ergenekon’a bağlı TUSHAD (Türkiye Ulusal Stratejiler ve Hareket Dairesi) bünyesinde organize ettikleri iddiasıyla 21 sanığın yargılandığı davada, 213 sayfalık mütalaasını Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesi’ne önceki gün sundu.

Savcılığın 2012 tarihli iddianamesinde, sanıklar Emre Günaydın, Abuzer Yıldırım, Salih Gürler, Cuma Özdemir ve Hamit Çeker’in, Ergenekon davası sanıklarından Hurşit Tolon tarafından 1993 yılında TSK içerisinde 'Ergenekon örgütü' tarafından gizlice kurulan TUSHAD’ın 3. Bölge Malatya hücre yapılanmasının yöneticisi olan Mehmet Ülger koordinesindeki ekip tarafından cinayetleri işledikleri iddia ediliyordu. İddianamede bu iddialara delil olarak misyonerler içinde ajanlık yapan eski asker İlker Çınar’ın verdiği bilgi ve belgeler delil olarak gösteriliyordu.

Savcı Olgun ise iddianamedeki bu iddiaya katılmadı. Olgun’un mütalaasında, sanıkların eylemleri ile Ergenekon arasında bağ olduğuna ilişkin delil elde edilemediği görüşü dile getirildi. İlker Çınar’ın bu yöndeki iddialarının “gerçekliğinin ispatlanamadığı, başka deliller ile teyit edilemediği, bilgilerin olay öncesi, olay anı ve olay sonrası ile tamamen uyum içerisinde olmadığı, sanığın iddia etmiş olduğu tüm olaylara ilişkin ayrıntılı olarak en ince detayına kadar bilgiye sahip olmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı” savunuldu.

Mütalaada, bu nedenle davanın tüm sanıkları hakkında “Ergenekon yöneticisi veya üyesi olmak” suçu ile “Hükümeti ortadan kaldırmaya veya görevini yapmasını engellemeye teşebbüs etme” suçlarından beraat kararı verilmesi istendi. Mütalaada bu görüşün ardından sanıkların işledikleri eylemlerin terör suçu sayılıp sayılmayacağı tartışıldı. Mütalaada bir suçun terör suçu sayılabilmesi için örgüt, ideoloji ve yöntem boyutlarına bakılması gerektiği ifade edildi. Sanıkların amacının ideolojik sayılabileceği belirtilen mütalaada, buna karşın “örgüt unsurunun” olayda olmadığı savunuldu. Mütalaada ayrıca sanıkların katliamda kullandıkları kurusıkı tabanca ve bıçak gibi silahların da “terör örgütü sayılmaya” yetmeyeceği savunuldu. Mütalaada bu nedenlerle katliamın asli faillerinin “terör örgütü yöneticiliği veya üyeliği” suçlarından da beraatlerine karar verilmesi istendi.