Seyit Onbaşı'nın Atatürk'ten son ricası

Çanakkale Deniz Zaferi'nin Kahramanlarından Seyit Onbaşı'nın hayatını ve Atatürk'le geçen bir anısını İHA'ya söz eden torunu Muhammed Yıkar; "Koca Seyit’in Kızı benim Babaannem. Koca Seyit öleli 75 sene olmuş. Ben 44 yaşındayım. Koca Seyit harpten sonra kimseye dememiş “harp anında ben top kaldırdım da savaşın seyrini değiştirdim.” Dememiş. Yıllarca saklamış. 11 sene sonra Atatürk Havran’a geliyor. Atatürk Havran Nahiye Müdürü’ne demiş ki Seyit Onbaşı olacaktı benin onu görmem lazım. Görecek lakin Seyit Onbaşı’nın hangi köyde olduğunu bilmediği için, ne biliyorum diyebilmiş, ne bilmiyorum diyebilmiş. Karşısında tedirgin kalmış. Ertesi gün şubeden adı öğreniliyor. Şube’den iki jandarma salınıyor. Sabah Edremit’te yola çıkan jandarmalar atla lakin akşam üstü buraya gelebiliyor. Geliyorlar lakin Koca Seyit köyde gene değil. Dağa kömüre gitmiş. Akşama beklemişler. Koca Seyit akşam geç saatte evine yaklaşıyor bakıyor evin önünde iki jandarma. “Ah demiş. Bu gün dağdan kaçıra kaçıra iki çuval kömür getirdim lakin burada da zabıt tutulacak. Kaçak ya. Asker demiş ki “Seyit. Kaçma”. “Kaçmıyorum ki asker ağa, suçum ne? Neden burada bekliyorsunuz?”. “Hayır. Suçun yok. Biz seni bekliyoruz” demişler. Askerler diyor ki “Seni Paşa çağırıyor” Koca Seyit o vakit demiş ki “hemen gidelim. Paşa nerede?” Koca Seyit sanıyor ki Ankara’da. Demiş ki o “Paşanın yanına ben Ankara’ya nasıl giderim? Ayağımdaki çarık yırtık. Üstüm başım da Ankara’ya layık değil. Ankara’ya kadar tren param da bulunmamakta ki. Gidemem.” “Hayır” demişler. “Paşa şu anda Havran’da seni bekliyor”. “O vakit derhal gidelim” diyor ve buradan devam edip Havran’a iniyor. Gece varıyor. Nahiye Müdürü görüyor.

Bir bakıyor durum perişan. Seyit Onbaşı’yı paşanın yanına nasıl götürürüm. Hal perişan. Gece bir berber buluyor. Bir traş yaptırıyor. Sabah giderken kendi ceketini giydiriyor. Onun da kolları kısa geliyor. İki yakası bir araya gelmiyor. Ve öyle götürmüş. Varmış ve “Paşam hoş geldin” demiş. Paşa “Asıl Seyit sen hoş geldin. İki gündür seni bekliyorum. Neredeydin?”. Koca Seyit'in “Paşam dağda keçilerin yanındaydım. Haberini alınca derhal geldim.”demiş. Paşa “Ne işle meşgulsün” Koca Seyit “Çobancılık ile meşgulüm Paşam” demiş. Paşa “Seyit sen savaşın seyrini değiştirdin. O anda ne istiyorsun dedik. Çift tayin istiyorum dedin.” İki gün yemiş üçüncü gün arka iade etmiş. Paşa demiş “Sana aylık bağlayalım”. Koca Seyit “Hayır paşam. Biz o an görevimizi yaptık. Maaş için değil” demiş istememiş. Çay, kahve içmişler, ondan sonra kalkarken demiş

"PAŞAM SENDEN TEK RİCAM VAR"

“Paşam senden bir tek ricam olacak. Acaba nasıl görürsün.” Paşa; “Söyle Seyit” diyor. Koca Seyit “Ben keçinin peşinde meşe odunu topluyorum. Ondan kömür imal ediyorum. Havran ve Edremit’te aşçılara gece kaçak satıyorum. Senin emrin ile o ormanda ormancılar önüme geçip baltamı almasa haydi haydi geçinirim.” Atatürk, bunun üstüne bu yurttaş bu işi özgür şekilde yapsın. Yardımcı olun. Serbest şekilde satsın. Bir müddet hem yapmış, hem satmış. İkinci gelen köşe müdürü kaderine terk ediyor. Arayıp sormuyor. Yine eski usul kaçak yapıyor. Ondan sonra bir zeytin yağı fabrikasında da hamallık yapıyor. Hamallık yaptığı sene üşütmeden ötürü zatüre olup 50 yaşında vefat ediyor. 21 sene öyle bir yaşamı geçmiş." halinde konuştu.

'KOCA' SEYİT ONBAŞI KİMDİR? 

1889 yılının Eylül ayında Balıkesir'in Havran İlçesi Çamlık (Manastır) köyünde dünyaya geldi. Babası Abdurrahman, anası Emine idi. 

1909 yılında Osmanlı Ordusu'na katıldı. Balkan Savaşı'nda çarpıştı. I. Dünya Savaşı'nın başlaması ile Çanakkale Cephesi'nde topçu eri şekilde göreve başladı. 18 Mart 1915'te Müttefik donanması Çanakkale Boğazı'nı geçmek için saldırıya geçti. Bu sırada Seyit Onbaşı Rumeli Mecidiye Tabyası'nda görevliydi. Türk topçusunun hummalı karşı ateşi ve daha önceden Nusret mayın gemisinin döktüğü mayınlar, bu saldırıyı püskürttü. Yapılan atışlar sebebi ile tabyada olan topun mermi kaldıran vinci parçalandı. Bunun üstüne Seyit Ali 215 kilogram ağırlığındaki top mermilerini sırtlayarak top kundağına yerleştirdi.
Seyit Ali, ilk iki atışta Bouvet'e hafif kimi hasarlar verdiyse de, üçüncü atışında Fransız zırhlısı Bouvet'e ağır cerahat verdi. Atılan mermi geminin su kesiminin biraz altına isabet ederek geminin anında taraf yatmasına sebep oldu, daha sonra Nusret mayın gemisi'nin döktüğü mayınlardan birine çarptı. Bouvet de bu yaradan kısa bir vakit sonra alabora şekilde battı. Bu sebepten dolayı komutan ona onbaşılık vazifesini verdi. Çanakkale Savaşı'ndan bir gün sonra Seyit Ali Onbaşı'dan top mermisi sırtında fotoğrafı çekilmesi istendi. Seyit Ali Onbaşı ne kadar zorlansa da top mermisini kaldıramadı. Sonra Seyit Ali Onbaşı “Yine harp çıksın, gene kaldırırım” dedi. Bundan sonra lakin fotoğrafı tahta bir mermiyle çekilebildi.

Savaşın sona ermesi ile 1918'de köyüne dönen Seyit Ali, ormancılık ve kömürcülük işlerine devam etti. 1934 yılında çıkartılan Soyadı Kanunu ile Çabuk soyadını aldı. Seyit onbaşı 1939 yılında verem rahatsızlığı yüzünden hayatını kaybetti. 

Kaynak: HABER7.COM