"Çocuklarım işsizlikten dolayı madenci oldu"
Zonguldak'ın Ereğli ilçesine bağlı Üç köy'de yaşayan ve eşini 31 yıl önce 7 Mart 1983 yılındaki grizu faciasında eşi Necati Şahin'i kaybeden 6 çocuk annesi Zehra Şahin, her yıl aynı acıları yaşadığını söyledi.
Zonguldak'ın Ereğli ilçesine bağlı Üç köy'de yaşayan ve eşini 31
yıl önce 7 Mart 1983 yılındaki grizu faciasında eşi Necati Şahin'i
kaybeden 6 çocuk annesi Zehra Şahin, her yıl aynı acıları
yaşadığını söyledi. Oğlunun bir tanesinin babasının yerine işe
girdiğini söyleyen anne Şahin, "İş imkanı olsaydı oğlumun madende
çalışmasını istemezdim." dedi.
Türkiye Taş Kömürü Kurumu (TTK) Armutçuk müessesinde 7 Mart 1983
yılında meydana gelen ve 103 madencinin hayatını kaybettiği kazada
12 yıllık madenci olan eşi Necati Şahin'i kaybeden Zehra Şahin (64)
her sene aynı acıyı yaşadığını gözyaşları içerisinde anlattı.
Eşinin olayın yaşandığı gece eve gelmemesinden şüphelendiğini ve
evinin önünde bekleyen adamları gördüğünde kocasının hayatını
kaybettiğini anladığını ifade eden Zehra Şahin, eşinin ölümünden
sonra çok zor günler yaşamış. Zehra Şahin "Kar vardı yerde. İşçiler
gelir Mi Gelmez mi diye düşünüyordum. Yerime yattım. Çocuklarda
'Babam gelmedi anne' kızlar da biraz büyüktü o zaman. Birazdan
gelir diye beklerken camın dibinde 3-4 tane adam dikiliyordu.
'Allah Allah sabah oluyor bu adamlar niye gelmedi' dedim. 'Korkma
teyze. Onlar gelecekler. Ocakta kafes bozulmuş' dediler. Bende 'Siz
öyle diyorsunuz adamalar öldü' diyerek kendimi karın içine attım.
Çocuklarla birlikte. Koşarak eltimin evine gittim. Eltim de bana
'Abla bir şey yok. Onlar ocaktalar' dedi. Bana yalan söylediklerini
düşünerek gitmeye çalıştım. Nereye gideceksin. Araba yok. Kardan
bir yere kımıldanmıyor." dedi.
Eşini kaybettikten sonra zor günler geçirdiğini ifade eden anne
Zehra Şahin, çocuklarını kendisine bağlanan maaş, ailesinin yardımı
ve ortanca kızının gündüz okuyup gece çalışması ile büyüttüğünü
anlattı. Anne Şahin konuşmasında "O zamanlar annem sağdı. Kimi
çocuğuma 5 lira, kimisine de 2 lira veriyordu. Ortanca kızım gündüz
okudu gece çalıştı. Kardeşlerine yiyecek içecek getirdi. Ben bunlar
için kira da ev tuttum. Kiralarda okuttum. Biz okuyacağız dediler."
dedi.
ÇOCUKLARIMDAN ACI HABER GELECEK DİYE ÇOK KORKUYORUM
Çocuklarının madende çalışmasından dolayı sürekli olarak merak
ettiğini kaydeden Zehra Şahin "Acaba gelirler mi? Bir şey olur mu
ki? diye düşünüyordum. Başka bir iş olsaydı diye isterdim ki yok ki
oğlum bir iş. Oraya girmek zorunda kaldılar" dedi.
BABAMIN YERİNE İŞE GİRMEK İŞSİZ KALMAMDAN KAYNAKLANDI
Babasının yerine işe giren Bayram Şahin, (39) babasının yerine işe
girmek zorunda kalmasının tel sebebinin Zonguldak ve ilçede iş
imkanı olmamasından kaynaklandığını söyledi. 2000 yılında babasının
yerine işe giren ve 14 yıldır mesleği sürdüren Bayram Şahin "Ben
tabi o zamanlar 8 yaşındaydım. Hayal meyal hatırladığım da
gerçekten çok acı bir şeydi. Acılar orada kalıyor ama biz mecbur
önümüzü görmek zorundaydık. Bir baba olmayınca nasıl yaşanır? Bunu
biz annemizden öğrendik. O bizi okuttu. Allah' a şükür 6
kardeşimizin de hepsi lise mezunu. Kiraysa kiraya gitti. Elinden ne
geldiyse yaptı. Şu anda da babamın yerine ocağa girdim. memnunmusun
diye sorarsanız tabi ki memnunum. Çünkü Türkiye' de Zonguldak gibi
bir yerde başka bir iş alanı olmadığı için Başbakanımızın dediği
gibi 'Bu Zonguldak'ın kaderi' diyor ya. Başka bir iş olanağı
olmadığı için ocağa girdik. Oradan ekmek kapısı bulduk. Hala da
devam ediyoruz. İnşallah 1983 ve 1992 grizularında ki o felaketler
bir daha tekrar etmez. Öyle umut ediyoruz. Şu anda ki koşullar
eskiye nazaran çok iyi. Her yönüyle teknoloji ilerledi. Korkulacak
bir durum yok.
"ÇOCUKLARIMIN ASLA MADENDE ÇALIŞMASINI İSTEMEM"
Babasının yerine işe girdiğinde ilk kez madene inmek için kafese
geldiğini o anda çok zorlandığını anlatan Şahin, kendi çocuklarının
asla madende çalışmasını istemediğini söyledi. Bayram Şahin
"Kafesin başına gelipte insen bir dert. İnmesen bir dert.Geri
dönmeyi de göz önüne aldım ama bir yönden de mecbursun. Allah' a
şükür Besmele çektikten sonra insan her şeyi göze alıyor. Ama kendi
çocuğumun çalışmasını istemem. Neden istemem? Ben orada çalıştığım
için oranın koşullarını biliyorum. O pis hava, yer altı çocuğumun o
atmosferi yaşamasını istemem." diye konuştu.
Ölen Madenci Necati Şahin'in bir diğer oğlu Erdal Şahin'de (32)
uzun yıllar garsonluk ve tersanede çalıştıktan sonra, tersanelerin
kapanmasıyla birlikte işsiz kalması sonrasında baba mesleği olan
madenciliği özel şirkete girerek sürdürmüş. Hala madende çalışan
Erdal Şahin "Babam öldüğünde 1 yaşındaydım. Yıllar sonra işsiz
kaldım. Babamdan sonra ağabeyimde madende çalışmamamı çok istedi.
Ancak işsiz kaldığım için mecbur kaldım. 2,5 yıldır HEMA endüstride
çalışıyorum. Tabi çok kötü bir durum ama Bismillah ile başladığımda
her şeyi unutuyorum." dedi.
CİHAN
Yorumlar