Çocuk bayramının ülkeleri farklı, kaderleri aynı kahramanları

Atatürk’ün dünya çocuklarına armağan ettiği 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı dolayısıyla ülkenin dört bir yanında çeşitli kutlama programları organize ediliyor.

Google Haberlere Abone ol
Çocuk bayramının ülkeleri farklı, kaderleri aynı kahramanları

Atatürk’ün dünya çocuklarına armağan ettiği 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı dolayısıyla ülkenin dört bir yanında çeşitli kutlama programları organize ediliyor. Ancak eğitimini yarıda bırakmak zorunda kalan, ailelerinin ekonomisine katkıda bulunmak için oto sanayi sitelerinin yolunu tutan çocuklar, bu yaşta boyadan kararmış elleriyle ter akıtmaya devam ediyor.

Şanlıurfalı İbrahim ile Suriyeli Ali de binlerce hikâyenin sadece iki kahramanı. Ülkeleri farklı, kaderleri aynı çocuklardan biri savaşı unutup ailesiyle yeni bir yaşama tutunmaya çalışırken, diğeri de daha iyi bir hayat umuduyla göç ettikleri Gaziantep’te eve fazladan bir ekmek getirmek için çabalıyor. Suriyeli Ahmet Ali henüz 12 yaşında. Tam 14 kardeşler. Savaştan kaçıp Gaziantep’e yerleşen ailesi, onu Halep’te de okula gönderememiş. Orada da tornacılık yapan Ali, Gaziantep'e geldiklerinde ise GATEM’de bulunan bir oto tamircisinin yanında işe başlamış. Haline şükrettiğini söyleyen Ali, zor günler geçiren ailesine katkı sağlamak istediğini anlatıyor. Daha önceden de sanayi sitelerinde çalışmaya aşina olduğunu dile getiren Ali, küçük yaşta yaşadığı tüm zorluklara rağmen, kendisine hatırlatılan 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı duyunca yüzü gülüyor ve arkadaşlarına bu bayramın kutlu olması temennisinde bulunuyor. Tekrar işinin başına koyulan Ali, ustasına yardımcı olabilmek için yanından ayrılmıyor.

İbrahim Sertkaya da ailesiyle birlikte geçtiğimiz yıl Şanlıurfa’dan Gaziantep’e göç etmiş. 4 kardeş olan Sertkaya oto tamircisinde çalışıyor. Okuldan ayrılma sebebi olarak ailesinin bütçesine katkıda bulunma isteğini gösteriyor. Pişman olduğunu vurgulayan Sertkaya şunları söylüyor: “Elimden geleni yapıyorum ailemin bütçesine katkıda bulunmak için. Ama okumayı da çok isterdim. Pişmanım bıraktığım için. Polis olmak, öğretmen olmak isterdim. Şu an çok mutsuzum.” CİHAN

Yorumlar