10 yaşında başladığı sepet örmeye 75 yaşında devam ediyor
İlerlemiş yaşına rağmen kaybolmaya yüz tutmuş sepet geleneğini yıllardır devam ettiren Muhammed Kocabıyık (75), plastik ürünlerin sepet geleneğini öldürdüğünü fakat organik olan doğal sepetin halen kullanıldığını ifade etti.
İlerlemiş yaşına rağmen kaybolmaya yüz tutmuş sepet geleneğini
yıllardır devam ettiren Muhammed Kocabıyık (75), plastik ürünlerin
sepet geleneğini öldürdüğünü fakat organik olan doğal sepetin halen
kullanıldığını ifade etti.
Samsun’un Terme ilçesi Sivaslılar köyünde yaşayan Muhammed
Kocabıyık (75) ilerlemiş yaşına rağmen teknolojiye meydan okuyor.
Doğal ve organik olarak işlediği çitalardan yaptığı sepetleri
satarak geçimini sağlayan aile, yıllardır yaptıkları bu işin
unutulmasından endişe duyuyor. Muhammed Kocabıyık, babasından
öğrendiği bu mesleğini 65 yıldır yaptığını, eşine ve çocuklarına da
öğretip birlikte sepet yaptıklarını belirtti.
Geçim kaynaklarının sepetçilik olduğunu belirten Muhammed
Kocabıyık, “Ailemin ve çocuklarımın nafakasını, babamdan öğrendiğim
bu sepet yapmayla sağladım, yaşım 75 oldu fakat hiçbir zaman
sıkılmadan tezgahımın başına geçtim ve sepet yapmaya devam ettim.
65 yıldır farklı türlerde sepet yapıp satıyoruz, bazen yoğunluk
oluyor bazen de olmuyor ama biz yapmaya devam ediyoruz. Ailemizde
bulunan herkese öğrettim bu sanatı, özellikle eşimle birlikte
oturup yapıyoruz ve severek hazırlıyoruz. Eskisi kadar işlerimiz
yoğun değil çünkü eskiden plastik yoktu, insanların hayatının her
alanına sepet giriyordu. Şimdi ise süs ve dekor eşyası olarak
kullanılıyor ya da bilinçli kullanıcılar organik ve doğal olduğu
için tercih ediyor. Bizi duyan ve görenler için de farklı türde
sepet ve vazo tarzı ürünlerin siparişini alıp yapıyoruz, bu da
işimizi daha çok sevmemize neden oluyor. Bizim sepetlerimiz daha
sağlıklı, eskiden daha çok yapıyorduk şimdi ilerlemiş yaşımıza
rağmen elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz.” dedi.
Eşiyle birlikte sepet yapan Senem Kocabıyık (66) ise “Bizim
çocukluğumuzda annelerimiz mutfak malzemeleri ve tahıllarını
sepetlerde muhafaza ederlerdi. Köylüler ürünlerini pazara bu
sepetlerde getirirlerdi. Ancak metal ve plastiğin insan hayatına
girmesiyle ağaçtan örülen sepetlere olan ilgi de azaldı. Artık
eskisi gibi örme sepetlere rağbet yok ama az da olsa gene de
satılıyor. Köyümüze gelen toptancılara satıp paramızı alıyor ve
geçimimizi sağlıyoruz.” diye konuştu. Kocabıyık ailesi,
kendilerinden sonra çocuklarının belki bu işi yapmayacağını ama
kendilerinin ölene kadar bu mesleği devam ettireceğini
belirtti.
CİHAN
Yorumlar