Özgürlük savaşçıları 10’ar yıl arayla göç etti

Güney Afrika’da dünyanın en şiddetli ırkçı rejimi “apartayta" karşı mücadelenin en önemli 3 ismi 10’ar yıl arayla dünyadan göç etti. Beyazlara karşı mücadelenin adresi olan ve şu anda iktidardaki Afrika Ulusal Kongresi’nin (ANC) eski başkanı Oliver Tambo, 1993’te ilk vefat eden olmuştu.

30 yılını sürgünlerde geçirerek uluslararası arenada apartayt rejimine karşı siyahlara destek arayan Tambo, Mandela ile siyahların eğitim aldığı tek üniversite olan Doğu Cape eyaletindeki Fort Hare Üniversitesi’nde karşılaşmıştı. 1940’ta Tambo, Mandela ve ekibin diğer üyesi Walter Sisilu, ANC Başkanı Dr Alfred Bitini Xuma’nın evini sık sık ziyaret edenlerdendi. 1944’e gelindiğinde ikisi avukat üç arkadaş ANC’yi yeniden şekillendiriyor ve gençlik kollarını kurmuştu. Böylelikle halktan insanların partiye katılıp aktif görev almalarının önü açılmıştı.

1967’de Albert Luthuli’nin ölümünün ardından ANC’nin başına geçen Tambo, 1985’te tekrar başkanlığa seçilmişti. Aynı yıl sürgünden dönen Tambo, 24 Nisan 1993’te 75 yaşında kalp krizinden hayatını kaybetmişti. Mandela’nın Tambo’nun cenazesinde söylediği şu sözler iki dava arkadaşının arasındaki yakınlığı gösteriyor: “Burada benden önce toprağa yatan beden ile göbek bağım var, hiç bir zaman kırılamayacak."

Üç aktivistin ikincisi ise 2003’te siyahları yalnız bırakıyor. ANC’nin kurulduğu yıl olan 1912’de doğan Walter Sisulu, kendisi gibi hayatını mücadeleye veren “siyahların annesi” Albertina’nın kolları arasında ölmüştü. Çocukları bugün Güney Afrika’da meclis başkanlığı, bakanlık, büyükelçilik görevlerinde olan Sisilu, 25 yılının 18’ini Mandela ile Robben Adası’nda geçirmişti. Bu sefer 62 yıllık ikinci kader arkadaşını da toprağa veren Mandela'dan bu sefer şu kelimeler dökülmüştü: "Xhemela (Sisilu) artık yok. O sonsuza kadar yaşayacak. Bedenimden bir parça onunla gitti.”

Güney Afrika’da milyonların kaderini değiştiren Üçlü’nün son üyesi ise olan Mandela ise önceki gün Afrikalılara veda etti.
CİHAN